Ksiega Czwarta Źródło Życia cz 1
W dawnych i dobrych czasach na wspaniałej Midgard-Ziemi, we wspaniałym dawnym kraju, w dawnej i potężnej Asii [1], której ziemie leżały na wschód od Ripiejskich gór [2] i rozciągały się po za granice morza h'Aryskiego [3] i od lodowatego morza Daaryjskiego [4] do największych gór Himawat [5], mieszkały cztery wielkie Rody Asów [6], potomkowie dawnych Jasnych Bogów, cztery wielkie Rody Rasiczów. W pradawnych i dobrych czasach wielcy i bardzo mądrzy Asowie [7] zaczęli przesiedlać się do Azji ze Świętego kraju Daarii [8]. I rozpoczęli Rodowo żyć-współżyć [9] w tym wspaniałym starym kraju od początku czasów pomyślności, gdy jeszcze nasi Wielcy praprzodkowie widzieli na własne oczy na nocnym niebie trzy księżyce [10]. Starożytne i mądre Wielkie Asy nazywały ten wspaniały kraj Świętym krajem, krajem Rodów Asów [11] albo ziemią Świętej Rasy.
Liczne Rody mądrych Asów przywędrowały do tego wspaniałego kraju Asii [12] ze Świętego Północnego kraju, gdzie nasze Trójświetlne Jariło-Słońce [13] nie pragnęło iść na spoczynek [14], byle widzieć na własne oczy błogosławione czyny wszystkich Jasnych niebieskich Bogów i dzieła ich wspaniałych potomków na wspaniałej Midgard-Ziemi.
Początkowo liczne Rody pradawnych i mądrych Asów osiedlali się tylko wzdłuż Irija najcichszego [15], niosącego swoje białe czyste wody po błogosławionej Midgard-Ziemi na Północ ku wielkiemu krajowi Daarii [16], gdyż ziemski Irij [17] był przedłużeniem majestatycznego Niebieskiego Irija, który zwali także Perunową Drogą lub mleczną rzeką z muślinowymi brzegami. Dostojny i piękny Niebieski Irij, upiększający całą Swargę Przeczystą [18], opadał z bezkresnych niebios na Irijskie góry [19] w Wielkiej Asii. On niósł w sobie po Midgard-Ziemi [20] Ożywczą Siłę Swargi Preczystej, napełniając wspaniałościami świętą ziemię pradawnych i wielce mądrych Asów, i ludzie Rodów słusznie nazywali go Czystym Źródłem Życia. Od niebiańskiej czystości wód majestatycznego najcichszego Irija, zamieszkanego przez prastare i mądre Asy wspaniały kraj nazwali Białowodziem [21]. Stary Wszechsław [22] takie nam słowo głosił:
Jak w rodzinnym kraju, w Białowodzieńku,
W świętej ziemi w tak Boskiej
Przepływał szeroki Irij-Ojczulek,
Rozległym nurtem płynąc ku Daarii.
Od Irijskich gór torował on swą drogę,
Przez tysiące wiorst ku morzu niebieskiemu
Przez lasy płynął i dąbrowy,
Źródła żywił, małkie rzeczułki.
Wiele zaznał na drodze swej,
Oglądał piękność na Midgard-Ziemi,
Zachowywał ciepło Jasnego Słoneczka,
Darując je Sławnym Rasiczom [23].
Lecz na wielkich i sławnych przestrzeniach Świętego i wspaniałego Białowodzia oprócz czystegoŹródła Życia znajdowało się jeszcze potężniejsze źródło obdarowujące wielką Siłą Witalną. I wielce mądrzy Rasicze nazywali je Największymi Źródłami Życia. Tymi nie wysychającymi źródłami Życiowej Siły były dla Rasiczów Stara Wiera ich praprzodków [24] i najdroższe Źródło Życiowej Siły. Ta Stara Wiera praprzodków podtrzymywała liczne Rody wszystkich potężnych i Sławnych Rasiczów w ciężkich czasach nieurodzaju i surowych życiowych prób. Ta Stara Wiera praprzodków obejmowała wszystkie strony Życia wszystkich starych Rodów Wielkiej Rasy i wszystkich potomków Rodu Niebieskiego. Z niej stale czerpali Pradawną Mądrość i Wielką Siłę dla swych twórczych czynów. W Starej Wierze liczne Rody nader potężnych i Sławnych Rasiczy znajdowały odpowiedzi na wszelkie pytania, które pojawiały się w ich błogim życiu. I zostało opowiedziane baja-słowo to o wielkim ŹródleŻyciowej Siły w odległych i zamierzchłych czasach, gdy na bardzo wielkie targowisko wielkiego Wiendogarda Irijskiego [25] zjeżdżali się synowie Rodów Rasy Wielkiej i liczni potomkowie Rodu Niebieskiego tak z wszystkich krajów i krain ziemskich [26] … i przed rozpoczęciem wielkiego targowiska, wszyscy przychodzili do Świątyni Rodu i Świątyni wszystkich Jasnych Bogów. I znosili bezkrwawe ofiary Dobremu i WielceŚwiętemu Bogu Rodowi i swoim Jasnym Rodowym Bogom i wszystkim niebieskim Bogom-opiekunom za jeszcze jedno pełne dobra i urodzaju lato. Wtedy były niezwykle urodzajne czasy we wszystkich wsiach Białowodzia i Rassienii, gdzie przyjemnie mieszkali i pracowali mądrzy synowie Rodów Wielkiej Rasy. Wszyscy niebiescy Bogowie i matka-przyroda szczodrze obdarowywali swych potomków, wielkich twórców-rzemieślników … Wielka dobroć i opieka ku wszystkim żyjącym swym trudem idzie od wielkodusznego Boga Rodu, mieszkańcy Wiendogarda Irijskiego uważali i czcili go ponad innych Trójświatłych niebieskich Bogów i Bogiń.
I ustanowili na cześć Jasnego Boga Rodu wielkie targowiska i wesołe uroczystości. I przychodzili na te wielkie targowiska z wszystkich uroczysk [27] i pustelni Urmanskich [28] mądrzy srebrnowłosi starcy-bajarze, aby opowiedzieć ludziom Mądrość Starą, którą zachowały ich Rody przez wiele tysięcy pokoleń Rasiczów … i zbierało się w te radosne i szczęśliwe, łaskawe i pamiętne czasy [29] przeogromne mnóstwo ludzi z dalekich i bliskich Rodów Rasiczy, coby posłuchać śpiewne podania Sławnego i mądrego wołchwa Ratimira, przezwanego Słowikiem za śpiewny głos.
Przekazał Ratimir wszystkim ludziom zgromadzonym, Wieści Stare, Wieści Sławne, Wieści Mądre i przepiękne.
Wieść Pierwsza
To nie Czas Ptakiem kolorowym przeleciał,
To nie Matka Swa nad Midgardem krążyła,
To samo Wielkie Życie tę pieśń ułożyło.
Nie Jariło-Słńce oświetlało to, co było pieśnią tą,
A Złoty i Jarowielki Dażbóg-Słońce [30],
Który zrodził Życie na Ingard-Ziemi.
A Ingard-Ziemia [31] ta, w Swardze Przeczystej
Wszystko rozkwitło przecudownym kwieciem,
Pachnącym najczystszą Mądrością swą,
Która wieloma strumykami rozpływała się
Po najbliższych Ziemiach [32] Jasnych Światów [33]...
W tamtych odległych i zamierzchłych czasach,
Gdy liczni Przodkowie naszych prapraszczurów
Z wszystkimi Bogami niebieskimi bratali się
I nowe ziemie w Swardze zamieszkiwali,
Zrodził się na przepięknej Ingard-Ziemi,
W cieniu czułego Dażbog-Słoneczka,
Młodzieniec bardzo piękny i urodziwy.
Przyjął Światło od Dażbog-Słoneczka,
Znajdując się w rękach Ojca z Matką,
A od nich dostał Miłość czułą …
Obejrzał cały Świat, w którym był zrodzony,
Uniósł ręce ku Swardze mateczce,
I nazwał Ojciec syna imieniem,
Ładaadom stał się młodzieniec urodzony.
Obdarzony był Siłą Cudowną,
Siłą bojową, Siłą Sławną,
To był boży dar, Dar od Swaroga …
Pod ojcowską pieczą Ładaad wzrastał,
Poznawał Świat, Mądrość Starożytną.
Od siwych dziadków poznał Źródło [34],
W Świat rodzony początkowo był …
I do kręgu lat [35] Ładaad dowiedział się,
O innych światach w Swardze Mateczce,
Jak w tych Światach płynie Życie,
Jak wypełnia się tam Wolę Bożą [36] …
W błękicie nocy, kiedy księżyce [37] śpią,
Patrzył na gwiazdy on, w myślach zatopiony.
W inne światy kierował swe spojrzenie
I Dusza rwała się w ślad za myślami.
Lecz znał on Rodowy Filar [38],
Że dwa kręgi lat ma być z Rodzicami [39].
Od Ojca poznać powinien on,
Jak kierować sprawami zgodnie z Sumieniem …
Jak przyszła pora, zmężniała postawa,
Siłą nalało się ciało dziarskie,
Ładaad poszedł po Ingard-Ziemi,
Poszukać Losu swego [40] i towarzyszy [41].
Z lekkim sercem ruszał w drogę,
Za Losem swoim podążając [42],
I z rodzicielskim błogosławieństwem [43] …
Pierwotna droga jak Tradycja każe,
Ładaada skierowała w Święty Las [44],
Gdzie w ciszy lasów stała pustelnia-sanktuarium [45].
W pustelni leśnej Starzec stary żył,
Znał on Bogów, wszystkieŚwiaty z gwiazdami [46]
Doświadczenie Życia miał wieloletnie.
Starzec żył w lesie dziewięć wiecznych lat [47]
Przecież po to była Wyższa Wola Swaroga [48].
W tej pustelni leśnej Ładaad przeżył
Osiem długich lat i trzy miesiące [49]
Poznawał on istotę wielu rzeczy …
Osiągał sukces w trudzie, tworzenie z rozkoszą
I mądrość poznał w rozmyślaniu,
On u Starca długowiecznego był w naukach.
Starzec ukazał mu Sens Wszechświata [50],
Jak materializowało się Prawo BogówŚwiatła,
I Życie kwitło w ziemiach dalekich [51] …
I w wyznaczony czas [52] Ładaad wiedział
O ośmiu Drogach [53], co miedzy gwiazdami leżą,
Jak płynie w nich czas przemijający [54] …
Miarową drogą [55] związał Ingard i Midgard,
Światy Złotych Słońc w rękawie jednym [56].
Aby przejść tę drogę, trzeba odwiedzić
Mnóstwo ziem obok jaskrawych gwiazd [57].
Duszę Midgard zwał korowodem snów,
Gdyż zebrała Mądrość liczny gwiazd [58],
Którą zachowują zamieszkujący ten Świat [59].
W Świecie tym dalekim, a bliskim Granicy [60]
Jest Źródło Życia na świętej ziemi
Ono żywi Dusze żyjących na Midgardzie …
Lecz mnóstwo czasu w Swardze upłynęło
I zmieniło się Życie na tej Midgard-Ziemi,
Gdzie niegdyś przebiega Rasy cudowna Droga [61].
Dla czterech Światów [62] rodzinnym stał się Midgard
I podzielił się Świat na mnóstwo narodów,
Gdzie każdy zachowywał tylko pamięć o Bogach.
Stateczność ruchu naszego Świata [63]
Po Swardze najczystszej była pierwotną,
Lecz droga jego często Granicę przekracza [64] …
I Bogowie nieustannie wyglądają za Midgardem
Chroniąc Źródło Życia przed tymi, co zrodzili się
W Piekielnym Świecie, co w Bezdennej Otchłani.
Złote wajtmary [65] ten Midgard ochraniają
Od sił nieznanych z Mroku zszedłszych [66],
Aby nie czynili rzeczy niepotrzebnych.
Nieżyty i nieludzie i wszelkie biesy [67]
Starają się napić ze Źródła Życia
Aby Siły mieć równe Swardze.
Sumienie, jako Najwyższe Prawo wszechświata,
Nakazuje zachować wszelkie Źródła Życia,
Coby rozwój w Swardze wrócił [68] …
I Bogowie niosą na Midgard swoją Mądrość
Świetlnych potomków swych nakłaniając ku temu,
Coby tylko Sumienie miarą było.
Z różnych gmachów Swarożego Kręgu [69]
Na Midgard schodzili Jaśni Bogowie [70]
I każdy ludziom dawał instrukcje …
Dla prawego Życia w Czasach Ciemnych [71]
Kiedy ten rękaw znów powróci doŚwiatła
I Bogowie ze Swargi wrócą do Potomków …
Tak nauczał Ładaada ten Starzec w pustelni,
Co stał wśródŚwiętych Drzew
Dających Siły w poznaniu długim …
Przeminęło wiele lat od tej pory wspaniałej
Wyrósł-zmężniał Ładaad na Ingardzie
I wypełnił wszystko, co przewidziane przez Ród …
Zebrał razem współbraci-towarzyszy
Na niedużą ognistą wajtmarę
Los ich niósł z Ingardu po świecie …
Miarowo mknęli drogą po Swardze
Poznali wiele Światów i Losy ich
I wkrótce przybyli do Midgardu …
Z zaszczytem i honorami ich przyjęli
Głowy Rodów i wyznawcy Słońca,
Co zaludniali Świętą Ziemię …
Żyć zaproponowali w Asgardzie na Iriju [72],
Oczami ujrzeć piękno Białowodzia,
Ucieszyć biesiadami ze starszymi Rodów.
W jednomyślnej zgodzie współbraci-towarzyszy
To zaproszenie z czcią przyjęli,
Czym radość sprawili Rasie Wielkiej.
Dwudziewięć dni [73] trwała uczta przewielka
Na chwałę przybyłych z praojczyzny dawnej,
Gdzie żyły Rody Pradawnej Rasy [74] …
Ale czas przyszedł i uczty ucichły
W różnych krajach całej Ziemi Świętej Rasy
Współbracia-towarzysze w drogę się zbierali.
Zobaczyć naocznie cudowną ziemię
W kręgu równości oni postanowili,
Aby wszystko później opowiedzieć przyjaciel-przyjacielowi.
Tylko Ładaad zostawał w Asgardzie
Na prośbę Strażników Mądrości Starożytnej
Rozmawiając z nimi o wieczności Życia …
Poprosił ich by opowiedzieli o miejscu
Gdzie zachowane jest Życia Źródło
Ażeby naprawdę jego Siłę poznać …
Na to pytanie nie odpowiedzieli Starcy
Cień rozmyślań ich oblicza skrył
I milcząc rozeszli się z dąbrowy …
Kilka dni Strażnicy Mądrości
Spór wiedli gorący na ten temat,
Warto li gościa wpuszczać do Źródła …
Nagła jego wszelka dobroć to li wybieg,
Coby do Źródła Życia dotrzeć,
Aby uczynić tam niegodne czyny …
Przecież jeszcze w pamięci żywe zdarzenie,
Jak spróbowali z Piekła przychodzący
Wypić ze Świętego Źródła Życia.
Podawali się za Strażników
Na Midgard przybyłych z Rady Trójświetlnej,
Co Mądrością wiele Światów oświetlała …
Spór rozwiązał Darysław wielce mądry,
Najstarszy z długowiecznych,
Który przeżył już sześć KręgówŻycia [75].
Przed wprowadzeniem gościa do Źródła
Niech on opowie Słowo Magiczne,
Co otwiera Sens Wszechświata …
Ładaad z Darzysławem na długo skryli się
Przed wzrokiem ludzkim w Gaju Świętym,
Gdzie Starcowi odkrył Magiczne Słowo …
Chwałę wznosił Ładaad wszystkim Strażnikom
Za to, że chronią oni Życia Źródło
Od nieżytów wszelkich z Piekła zszedłszych.
Dary z Ingardu wręczył Strażnikom
Z czystego serca, z Sumieniem jasnym,
Aby zniknął w sercach ich trwoga …
Przyjęli dary wielce mądrzy Starcy
W Sanktuariach Kapiszcza je umieścili,
Coby na nie ludzie Rasy patrzyli …
A najpiękniejszym i potrzebnym dla Rasy
Zestaw przykazań jasnych uznawali,
Nakreślili je runami w Santiach …
« Rodzinny Związek wasz, który pogłębiony Starą Wierą praprzodków waszych, niech powstaje na wielkiej zasadzie, niosącej Duchową Swastykę»
« Wiedzcie,że Równowaga [76] wlewa się do przeciwległych gmachów Kręgu Swa [77], oprócz swastycznego [78] i trójswastycznego [79], gdyż te niebieskie gmachy rodzą nie Równowagę, a wzajemną miłość i płodność»
« Zachowujcie ludzie w wielkich i w małych Rodach waszych Starą Mądrość praprzodków waszych i niebieską Mądrość Jasnych Bogów waszych »
« Wyższa niebieska Prawda Swargi staje się dostępna i zrozumiała tylko tym z ludzi Rasy Wielkiej, którzy dążą ku wyżynom kreacji wznosząc się po Bożej Złotej Drodze Duchowej i Duchowej doskonałości»
« Chrońcie wyższą niebieską Prawdę przed Ciemnymi Siłami i nieświadomymi ludzi z uśpionymi Duszami i z zatwardziałymi sercami, gdyż zdobywszy Mądrość o wyższej Prawdzie, przeinaczą oni niebieską Prawdę Swargi i skryją przed wzrokiem szukających Złotej Drogi Duchowej i Duchowej doskonałości»
« Przekazujcie Mądrość dobrego działania, co chroni Rody wasze, potomkom waszym. I tak niech przechodzi Mądrość ta z Ojców na synów i z Dziadków na wnuków »
« Chrońcie piękno ziemi ojczystej waszej dla potomków starych Rodów waszych, pomnażajcie piękno ziemi ojczystej, ku chwale Bogów tak i Przodków waszych »
« Nie wpuszczajcie zła i gniewu niesprawiedliwego w Dusze wasze, gdyż zaciemnią one Dusze wasze i serca wasze staną się zatwardziałe»
« Nie przysłuchujcie się głosowi tych ludzi, którzy mówią, że utracona Najwyższa Prawda Swargi i Mądrość Jasnych Bogów waszych, ponieważ oni sami nie wiedzą, o czym głoszą, albowiem nie można zgubić tego, co połączone z Duszami i sercami waszymi»
«Święty obowiązek każdego mężczyzny ze starych Rodów Rasy Wielkiej i wszystkich potomków Rodu Niebieskiego zrodzić synów, aby zostali kontynuatorami dawnych Wielkich Rodów »
« wielki obowiązek każdego mężczyzny z Rodów Rasy Wielkiej - zrodzić córki, albowiem im należy narodzić dzieci dla przedłużenia dawnych Wielkich Rodów »
Tak mówił Ładaad przed Starcami
Co strzegli całą Mądrość Midgarda
Dla wszystkich pokoleń Rasy Wielkiej …
Tylko zostało nakreślone słowo ostatnie
Do Starców przyszedł Darzysław wielce mądry
On prowadził Ładaada ku Źródłu …
Tajną Ścieżką szli po spiralach
Różne rozmowy prowadzili miedzy sobą
I obserwowali, żeby ich śladem nikt się nie skradał [80].
Jak tylko ścieżka przyprowadziła ich na miejsce
Zniknął Darzysław wśród DrzewŚwiętych
Gościa opuścił przy Krynicy [81] cennej …
Wypił Ładaad ze Źródła Życia
I Siły otworzyły się w nim nieznane,
Które Jasnym Bogom od Początku darowane …
Poznawszy wszystkie Siły, co w nim obudziły się
On Ród Niebieski natychmiast wysławił
I z Darzysławem do Asgardu wrócił się …
Ładaad odwiedził wśród wielu narodów
W różnych krajach na Midgardzie pięknym
Wszędzie poznawał dzieło boże …
Współbracia-towarzysze znów wszyscy zebrali się
Jeden drugiemu opowiedział wszystko, co poznali,
A po pożegnaniu, w Swargę odeszli...
Na tym zakończył Ratimir swoją pieśń. Wiadomość rozkoszna w sercach została, ona na ustach i w Rodach zachowa się …
Na następny dzień na targu Wiendogarda ludziom przybyłym kontynuował opowiadanie i nową w
Wieść Druga
W tamtych odległych i zamierzchłych czasach,
Biło się Czyste Światło [82] z Siłą Piekielną,
Porodził on Życie w Swardze Mateczce,
Piękno Światło niosło w Pierwotny Świat.
Lecz nie chciała Ciemność Światłu ustępować
I wydobyła Piekło na Świat boski.
Zachciało się Ciemności Swargę zawłaszczyć,
Wszystkie Światy wywrócić, tak na Ciemną Drogę.
I nie dać pięknem Świat otulić cały,
A zasiać w nim kłótnie ze sporami.
Odgłosy bitew wnikały w Świat,
Co zamieszkały był na Midgard-Ziemi.
Na samym pograniczu [83] była ta ziemia
I na niej żyła Rasa Światła Czystego [84].
O Bogach i witeziach wspominają ludzie,
Jak oni ochraniali na Midgardzie świat.
Tysiące lat minęły jak nie było Leli,
Co jaśniała na niebie także w boży dzień.
Lela [85] nad ziemią Ciemności zebrała siły,
Coby Midgard poruszyć, Swobody i Bogów.
Tarch [86] dowiedział się o planach i zniszczył Lelę,
I wszystkie wojska ciemne rozbił Dadźbog.
Ale wieki minęły i znów Siły Piekła
Na ziemię przeniknęły i czyniły zło.
Witeziowie i Bogowie bili się z Piekłem mocno
Nie szczędzili życia, coby Ciemność usiec.
Bitwy były długie, tylko Bogowie pamiętają
Ilu w tych sieczach [87] bojów poległo.
Wielu nie wiedziało, po co ta rzeź
Ile krwi rodów zlało ziemię.
Ale chronili wierni Światłu i Swarogowi
Naczynia Źródła Życia od najazdów zła.
Podanie jedno zachowało się o bitwie
Jak Radmir-wojownik Źródło ochraniał.
Było to wydarzenie pod twierdzą Arkolny [88],
Co chroniła sioła na południe Ripiejskich gór.
Kiedy setkiżołnierzy odeszły do Skitji [89],
Coby od ruiny chronić pogranicze.
W Arkolnie został tylko ranny żołnierz,
Nad którym wołchwy tworzyli potwory [90].
Zabliźniali mu wszystkie rany od cięć,
Jakie Radmir otrzymał na pograniczu.
Nikt nie mógł wiedzieć na jak długo wybyli
Sławni witeziowie do Skitiji Jasnej.
Droga ku pograniczu długa, nie bliska,
Miesiąc dla konnych, a pieszo znacznie więcej …
Życie płynęło cicho w siołach Arkolny,
Dawno na Źródło nie było najazdów.
Wołchwy zaleczyli wszystkie rany Radmira,
Każdego dnia do Źródła go prowadzili.
Ale szybko przyniósł kruk czarne wieści,
że wróg podkrada się do Źródła Życia,
Wołchwy postanowili powiadomić Arkolnę
O czarnych wieściach im wiadomych.
Z Rodami zdecydowali, jak strażnice postawić,
Coby zburzyć ten plan ciemny.
Radmir pokłonił się z mężom wielce mądrym,
Zamysł swój do roważenia im przedstawił.
Obsiać pola wokół Źródła Życia
Cudo-trawa, co Swarożą zwie się.
Skryje ona przed wrogami to Źródło,
I zginą wrogowie od Swarożego Gniewu.
Ta cud-trawa jak głosiło podanie,
Widzenia rodzi z pomysłów naszych.
I każdy, wdychający aromat cudotrawny,
Z Woli Swarożej siebie osądza.
Dawno tej trawy nie widzieli na świecie,
Tylko u Żerców nasiona te są przechowywane …
Spierali się długo Wołchwy srebrnowłose,
Siać trawę li zebrać oddział ochotniczy.
Dij [91] Swiatogor rozwiał wszelkie wątpliwości
Nakazał wykonywać dwa rozwiązania.
Radmirowi wydać nasiona ze składu,
Coby obsiał pola wokół Źródła.
Tak w dwa tygodnie [92] zebrali oddział ochotniczy,
Coby obronić Arkolnę przed wrogami …
Wszystko zostało wykonane według Dija słów
Pola wszystkie obsiane i boje wszyscy zebrani.
Dij Swiatogor potajemnie powiedział Radmirowi
O cud-trawie i cennym Źródle.
JakŻycia Źródło wszystkich siłami obdarza
Ludziom, Bogom i rozlicznym roślinom.
Że odkrywa ono w Istocie każdej,
Jakimi darami ono Życie obdarza …
W Bogach otwiera ono skryte Siły,
Ludzi obdarza ono zgodnie z ich myślami.
Tajemnice narodzin traw wokół Źródła
Dotychczas nieznane ludziom wszystkim były …
Rośliny każdej obok Źródła
Właściwości zamieniało i wzrost pierwotny.
Grzyby rosły do arszynu [93] nad ziemią,
Ale kamiennym ciałem były obdarzone.
Kobyla trawa wzrastała do piędzi [94],
A jagoda śpiączki [95] wyrastała jak drzewa.
Co tyczy się z Swarożej trawy,
Kiedy godzina wybije i zaczną się wzejścia?
Co da trawie Życia Źródło,
Na to pytanie Kapłanie odpowiedzi nie mieli.
Zostało li tylko powierzyć siebie w ręce Boże
I przygotować się do spotkania z wrogami …
Dwa długie tygodnie upłynęły niepostrzeżenie,
Trawy Swaroże wzrosły na pół miary [96].
Nikt z Rodów nie chodził do Źródła,
Tylko Radmir widział na własne oczy cud-trawę.
On ze wzgórza kierował spojrzenie w doliny,
Mając nadzieję ujrzeć zbliżających wrogów.
Na początku siódmego od siewu tygodnia,
W dali zakłębiły się chmury pyłu.
To wrogowie pędzili na koniach, jak cienie,
Mając nadzieję skrycie dostać się do Źródła.
Zostały li tylko dwa wschody Jariły
I wróg dosięgnie Źródła Życia.
O tym opowiedział Radmir Swiatogorowi
I Starcom-Żercom, co w Kapiszcie byli.
Przyjęli Żercy całkowicie słowo bojowe
I teby Bogom przynieśli wszelakie [97].
Swiatogor dał Radmirowi swoje całowanie [98]
I słowo dobre na drogę walczyć idącym [99].
I odszedł Radmir ku Źródłu Życia
Ciało swe on skrył pod kolczugą.
Zasadzkowy schron [100] wyprawił [101] w dąbrowie
Nikt nie zauważy i spojrzeniem nie znajdzie.
Obok schronu na polance przy Kamieniu [102],
Najdroższe Źródło Życiowej Siły.
Odkryło w Radmirze sens Życia,
Więź Rodową z jego Przodkami odkryło.
Stali oni wokół niego zwartym szykiem,
Każdy mówił rady wielcemądre.
Jak wyniszczyć wszystkich wrogówŚwiatła Czystego,
Jak obronić to Źródło najdroższe.
Zbliżała się północ w najdroższej dąbrowie
Ucichły wszystkie ptaki, nie słychać ich trelów.
Miesiąc niebieski migocząc z gwiazdami,
Oświetlał księżycowym światłem las i polany,
Tak wiatry Strzyboże z diabłami grały
Szmer nocny chowając wśród drzew.
O północy dąbrowa napełniła się szumem
Rżeniem koni i oddechem śmierdzącym,
Mowy krtaniowe w cudzym narzeczu,
Mieszały się ze skrzypieniem i dźwiękiem broni.
Jak tylko wrogowie na polanę wstąpili
Uwagę przykuł aromat cudotrawny,
On napełniał serca ich niepokojem.
Przed wzrokiem u nich zradzały się widzenia,
One wypływały z głębi ich świadomości
I materializowały się w nieprzerwane koszmary.
Przed wrogami ze schronu Radmir pojawił się?
Za nim wieloszeregiem zjawiły się drużyny.
Światło rodu Radmira, wielce mądrzy Przodkowie,
Potomkowi w walce pomóc postanowili.
Piękni witeziowie w zbrojach jaśniejących
Miecze obnażywszy rzucili się na wrogów.
Dziwna bitwa zaczęła się pośrodku polany,
Widma biły się na równi zżywymi.
Wszystkim wrogom witeziowie majaczyli wszędzie,
Blask ich mieczów oślepił oczy bezlitośnie.
Bitwa mieczami do świtu dzwoniła,
W niej padli wrogowie, miedzy sobą walcząc.
Rankiem w promieniach wschodzącego słońca,
Brodził po polanach Radmir samotnie.
On słowo pełne dobra dawał swoim Przodkom,
Za pomoc okazaną w bitwie wielkiej.
Uśmiechali się do Radmira szczęśliwie,
I przepadli w wieczność poszedłszy przez dąbrowę.
Tak ochronione zostało najdroższe Źródło
Od wszelkiej szkody i wrogów zniszczenia …
Na tym skończył Ratimir swoją pieśń. Wieść o Radmirze w sercach wszystkich została, ona będzie żyć na ustach Jasnej Rasy, w rodach jej opowiadać będą potomkom …
Na następny dzień kontynuował opowiadanie i nową Wieść opowiedział wszystkim ludziom ieść opowiedział narodowi …
Wieść Trzecia
To zdarzyło się w ten odległy czas,
Gdy wracała z Drawidii [103] Rasa.
Wracali [104] do swego Białowodzia,
Do rodzinnych ognisk i do Źródła Życia.
Długo szła Rasa obok rzadkich osiedli,
Które spotykało się w tej Arimii [105] pradawnej.
Wszak niegdyś Chwała żyła wśród Arimów [106]
I Bogowie bywali [107] w kraju Podniebnym [108].
Póki ich władca [109] Prawa nie naruszył
Postanowiwszy połaszczyć się na dzieła Rasy [110].
Dostatek i szczęście uniósł Wiatr Boży [111],
Smutek i przygnębienie wszystkich Arimamów dopadły.
Wielki Smok [112] pokonany został w bitwie,
Gdzie z Rasą Wielkiej on bić się próbował [113].
Kiedy Letni Krąg od nowa rodził się [114],
Aryman [115] i Asur [116] nowy świat uczynili [117],
Coby ich ludzie żyli w pokoju i przyjaźni,
I wszelkich nieszczęść innym nie przysparzali.
Nie można stwarzać zbędnych czynów,
I niszczyć dzieła o szczęściu marząc.
Nikt nie może tworzyć swej doli,
Wznosząc je kosztem szczęścia innych,
Gdyż tak z dawna nakazywali nam Bogowie,
Dobro czynić i chronić je mocno …
Drawidzi i Nagowie [118] tę Mądrość poznali,
Kiedy nasi Przodkowie podarowali nim Wedy [119].
Odstąpili od czynów nieprzyzwoitych [120],
Poznawszy odwieczne Niebieskie Prawa [121]...
Pełne dobra czyny [122] wykonywać na Midgardzie,
Całej Rasie Wielkiej nakazali Bogowie.
Według Niebieskich Praw i Sumienia słuchając
Oni tworzyć powinni w Ciemny Czas [123],
I przyuczyć żyć po Bożych Prawach [124],
Inne narody w Midgardzie pięknym …
Rodom tworzyć pomagała Boża Siła,
Na czyny pełne dobra ich Życie kierując …
Napędzało Rasę najdroższe Źródło,
Co zachowywało się w uroczyskach starych …
Przewidywali Ciemnicę na Midgardzie Bogowie,
I Rasy potomkom pomóc postanowili …
Działo się to w pradawnych czasach,
Kiedy trzy księżyce nad Midgardem jaśniały.
We wnętrzu ziemi umieszczone było Źródło,
Ale dostęp ku niego skryty w uroczyskach dawnych.
W głębinach ziemskich gromadził Siłę,
W różnych miejscach na powierzchni wypływając.
Ale wieczne Źródło Boskiej Siły
Nie w każdym kraju świętej Rasy wybijało,
A tylko w miejscach, gdzie zgodnie z podaniami,
Bogowie w Midgard Siły Życia włożyły …
Obdarzali Świat Boskim Zamysłem
Ku wielkim celom Rody kierując …
I oto, wracając ku rodzinnych chramom,
Z rodzinnych Stron nadeszły czarne wieści.
Wrogowie skrycie wdarli się w progi [125]
Niszcząc Świątynię nad h'Aryjskim morzem [126].
Ich celem odszukać najdroższe Źródło,
Aby Rasicze Siły na zawsze straciły …
Siedem kręgów [127] pośpiesznie w drogę skierowało się
Bez ustanku gnali na koniach złotogrzywych.
Za sześć dni u brzegów h'Aryjskiego morza,
Ujrzeli pogorzelisko w miejscuŚwiątyni pradawnej.
Na Krody [128] złożyli wszystkie ciała zabitych,
I Ogień Święty zapalili zgodnie z obrzędem.
Stypę zrobiwszy [129] po Obrońcach Światła,
Na poszukiwanie wrogów dwa oddziały pomknęły.
Jednym dowodził Irysław wielce mądry,
I trzydziewięć witeziów [130] z nim było.
Podążył oddział ich we wschodnie ziemie,
Za morzem leżące, na wschodzie Jariły [131].
Tam Rasicze wyklętych ślady znaleźli [132],
Prowadzące ku dawnemu Źródłu Życia.
Ale wróg nie dojrzał [133] tej najdroższej ścieżki,
Po której wołchwy do Źródła chodzili.
Ich licho kręgami wodziło po leśninie
Próbując zwabić do wodnika na bagna.
Drogami nieprzetartymi przy wierzchołkach Białego Kamienia
Szedł Darzysław na czele drugiego oddziału.
Ich cel - zamknąć wszystkie drogi odwrotu
Tym, którzy naruszyli spokójŚwiętej Rasy.
W trzecią noc od pamiętnej Stypy
Obozowisko wrogów Irisław odkrył.
Noc okryła witeziów ciemnym płaszczem
Pomagając im podkraść się do obozowiska.
Jasne Sokoły przez Bożego Ducha prowadzone
Uderzyły razem na wszystkich wrogów obcych.
Wielu wrogów z pola walki zbiegło,
Mając nadzieję skryć się przed Prawem Odwetu,
Ale w ciemnych miejscach przy wierzchołkach Białego Kamienia
Na wrogów czekała Darzysława drużyna.
Nikt z wrogów nie uszedł rozliczenia,
Według Sumienia każdy został ukarany.
Gorzka Lekcja niech wrogom będzie wieścią,
Że Ziemia Święta Rasy zła nie wybacza.
Na tym skończył Ratymir swoją pieśń. Ona będzie żyć w sercach całej Rasy, ją w Rodach opowiadać będą potomkom, a także na targowiskach u Wiendogarda …
Przypisy
1. Potężna Asija - najstarsze Mocarstwo białych ludzi w Azjatyckiej części kontynentu, w dawnych źródłach była także znana jako Wielka Tartarija (Wielka Tartaria).
2. Ripiejskie góry - Góry Ural.
3. Morze h'Aryjskie - jezioro Bajkał.
4. Lodowate morze Daaryjskie - Północny Ocean Lodowaty.
5. Himawat-Gory - Himalaje.
6. Cztery Wielkie Rody Asów - da'Aryjcy, h'Aryjcy, Rasieny i Swiatorusy.
7. Asy - potomkowie Niebieskich Bogów,żyjący na Midgard-Ziemi (planecie Ziemia).
8. Kraj Daaria - znajdował się na kontynencie, który zatonął w Północnym Oceanie Lodowatym.
9. Zaczęli Rodowo żyć-współżyć - t.j. w układzie wspólnoto-rodowym.
10. Trzy Księżyce - 1). Lela, okres obiegu wokół Midgard-Ziemi 7 dni; 2). Fatta, okres obiegu - 13 dni; 3). Miesiąc, okres obiegu - 29,5 dnia.
11. Rody Asów - to Obrazowo-Runiczne wyrażenie z dawna łączony w inny Obraz - RASA.
12. Rozkoszny brzeg Asii - terytorium współczesnej Zachodniej i Wschodniej Syberii, od Ripiejskich gór (Ural) do morza h'Aryjskiego (jezioro Bajkał).
13. Trójświetlne Jariło-Słońce - Stara Rodowa Mądrość głosi, że nasze Słońce nazywają trójświetlnym, dlatego że oświetla trzy Światy: Jaw, Naw i Sław.
14. Nie pragnęło iść na spoczynek - t.j. Słońce nie zachodziło za horyzont, gdyż w tamtych czasach Midgard-Ziemia (planety Ziemia) jeszcze nie posiadała obecnego nachylenia osi.
15. Irij najcichszy - to Obrazowo-Runiczne wyrażenie połączono w skrót - Ir-tysz, współczesna nazwa - rzeka Irtysz.
16. Wielka Daaria - północny kontynent zatopiony w czasach starożytnych, nazywany także: Arktyda, Hyperborea, Siewierija itd.
17. Ziemski Irij - współcześnie rzeka Irtysz.
18. Swarga Najczystsza - Niebieskie Światy Sławi i Prawi.
19. Iryjskie góry - mongolski Ałtaj, w których ma sweźródła rzeka Irij Najcichszy (Irtysz).
20. Midgard-Ziemia - pradawna nazwa planety Ziemia.
21. Nazwali Białowodziem - nazwa Kraju pochodzi od nazwy rzeki Irij, co oznacza biała i czysta woda.
22. Stary Wszechsław - jeden z największych bajarzy-kronikarzy. Istnieje dawne podanie o tym, że Wieszczy Bojan w młodości uczył się sporządzać hymny i podania na podstawie najstarszych Haratii, które zestawił i zapisał sam Stary Wszechsław (w oryginale: Wsiesław).
23. Rasicze - tj. przedstawiciele Wielkiej Rasy, pradawni Przodkowie narodu rosyjskiego.
24. Stara Wiera protoplasta - Inglizmu.
25. Wiendogard Irijski - starożytne miasto nad brzegiem Irtyszu. Odkryte przez archeologów w pobliżu regionalnego centrum Bolszerieczje w obwodzie Omskim. Wykopaliska rozpoczęły się w 1998 roku, Wiendogard Irijski został zaliczony przez archeologów do pomników protomiejskiej kultury i otrzymał nieoficjalną współczesną nazwę - New-Arkaim.
26. Z wszystkich Krain Ziemskich - tj. z wszystkich krain i okolic, gdzie mieszkają Rody Wielkiej Rasy.
27. Uroczyska - osady szczególnie wŚwiętych miejscach.
28. Pustelnie Urmanskie - osiedla w tajdze.
29. Pamiętne Czasy - tj. Czasy, o których dość dobrze i szczegółowo zachowała się pamięć w narodach.
30. Jarowielki Dażbóg-Słońce - Złote Słońce w Gmachu Rasy na Swarożym Kręgu (współczesna nazwa to beta Lwa). Jarowielkim Złotym Słońcem nazywają ze względu na jaskrawsze i intensywniejsze promieniowanie w porównaniu z Jariło-Słońcem oraz większe co do wielkości i masy.
31. Ingard-Ziemia - praojczyzna wielu Sławiano-Aryjskich Rodów, jedna z Ziem (planet) w systemie Dażbóg-Słońca, na której istnieje biologiczneżycie podobne do tego na Midgard-Ziemi (planecie Ziemia). Okres obiegu wokół Dażbog-Słońca wynosi 576 dni.
32. Najbliższym Ziemiom - tj. do planet w pobliskich Gwiezdnych Systemach, na których istniejeżycie, i z którymi mieszkańcy Ingard-Ziemi utrzymywali przyjacielskie i braterskie stosunki.
33. Jasnych Światów - tj. galaktyk i Gwiezdnych Systemów, znajdujących się pod kontrolą i opieką Jasnych Boskich Sił.
34. Źródło - Haratii Światła.
35. Krąg Lat - tj. 16 lat.
36. Jak wypełnia się tam Wolę Bożą - tj. wykonywane są Przykazania i Prawa Jasnych Bogów, prowadzące Jasne Światy ku szczęściu, rozkwitowi i harmonii.
37. Księżyce - Ingard-Ziemia w systemie Dażbog-Słońca ma 2 Księżyce - Dużą i Małą. Duży Księżyc o okresie obiegu wokół Ingard-Ziemi 36 dni, a Mały Księżyc - 9 dni.
38. Rodowy Filar - Dawna Mądrość i Zasady, których przestrzega Ród niezależnie od tego, w jakich Światach (galaktykach) i na jakich Ziemiach (planetach) mieszkają przedstawiciele Dawnego Rodu.
39. dwa kręgi lat być z Rodzicami - zgodnie z zasadami Rodowego Filaru mężczyzna w ciągu 32 lat od urodzenia winien był nabywać od swojego ojca i starców swojego Rodu Dawną Rodową Mądrość, niezależnie od tego czy stworzył własny Rodzinny Związek czy też nie.
40. Poszukać Losu swego - tj. poznać u Strażników Losów skryty Wielki Cel, którego wykonanie w obecnymŻyciu jest niezbędnym, by kontynuować swe posuwanie się po Złotej Drodze rozwoju duchowego i Doskonałości.
41. Towarzysz broni - tj. mający podobny Los i Wielki Cel.
42. Za Losem swoim podążając - kroczenie za przeznaczeniem Losu do Wielkiego Celu.
43. z Rodzicielskim błogosławieństwem - ani jednego czynu ani jednej Drogi nie zaczynano bez pobłogosławienia Rodziców, gdyż uważano, że bez błogosławieństwa każdy wielki czyn to czyn pozbawiony powodzenia, a to oznacza, że nie przyniesie Radości i spokoju Duszy.
44. Święty las - tj. las, w którym rosną obdarzające siłami i bardzo szanowane w Najstarszych Rodach Święte drzewa.
45. Pustelnia-sanktuarium - Święta osada.
46. Znał on Bogów, wszystkieŚwiaty z gwiazdami - tj. wiedział i utrzymywał stosunki z Bogami, a także odwiedził wszystkie galaktyki i Gwiezdne systemy znajdujące się pod kontrolą Związku Jasnych Światów.
47. Dziewięć Wiecznych Lat - 2304 lata. Jedno Wieczne Lato odpowiada 256 latom, tj. 16 Kręgom Lat.
48. Wyższa Wola Swaroga - niewzruszona Zasada, która niechybnie spełnia się Wybrańcom zanim przyjdzie czas przejść w Nowe Życie w Najwyższym Jasnym Świecie.
49. Osiem długich lat i trzy miesiące - 4716 dni. Rok na Ingard-Ziemi trwa 576 dni i składa się z 16 miesięcy po 36 dni każdy. Tydzień, podobnie jak i na Midgardzie, trwa 9 dni.
50. Sens Wszechświata - tj. sedno spełnienia Niebieskich Praw wznoszenia się po Złotej Drodze rozwoju duchowego i Doskonałości.
51. Ziemie dalekie - planety w oddalonych galaktykach, znajdujące się na Niebieskich Granicach między znanymi Wszechświatami.
52. W wyznaczony czas - tj. w tym kontekście po zakończeniu okresu nauki.
53. Osiem Dróg - najkrótsze Niebieskie Drogi,łączące dziewięć Światów (galaktyk). Te NiebieskieŚwiaty współbrzmiące ze Światami Bogów, o których opowiada stara sławiano-skandynawska tradycja.
54. Czas przemijający - tj. szybki bieg czasu. Odpowiednie potoki szybko płynącego Czasu były wykorzystywane do błyskawicznego pokonywania odległości między dwoma Gwiezdnymi Systemami.
55. Miarowa Droga - tj. określona, znana, zmierzona odległość.
56. Światy Złotych Słońc w Rękawie jednym - nasza galaktyka posiada swastyczną formę, w jednym z jej rękawów znajdują się nasze Jariło-Słońce i Dażbog-Słońce (beta Lwa).
57. Mnóstwo Ziem koło jasnych gwiazd - tj. planetarnych systemów.
58. Mądrość wielu Gwiazd - tj. Starą Mądrość, którą przesiedleńcy z innych Światów przynieśli na Midgard-Ziemię (planetę Ziemia).
59. Zamieszkujący ten Świat - przedstawiciele Białej Ludzkości jako pierwsi w pradawnych czasach zaludniali i zagospodarowywali Midgard-Ziemię (planetę Ziemia).
60. Granica - niewidzialna granica między galaktykami, które znajdują się pod kontrolą Jasnych i ciemnych mocy.
61. Gdzie niegdyś przebiega Rasy cudowna Droga - początkowo Midgard-Ziemia od momentu osadnictwa znajdowała się na przecięciu kosmicznych Dróg, którełączyły zamieszkałe Ziemie w różnych Światach (Gwiezdnych systemach), gdzie mieszkali tylko przedstawiciele Wielkiej Rasy, t j. Białej Ludzkości.
62. Dla czterech Światów - tj. dla przedstawicieli Ziemskiej Ludzkości, których Przodkowie przybyli na Midgard-Ziemię z różnych Niebieskich Gmachów (Gwiezdnych systemów), a mianowicie Wielkiej Rasy (Białych); Wielkiego Smoka (Żółtych); Ognistego Smoka (Czerwonych) i wielu przedstawicieli z Gmachów Mrocznej Pustki (Czarnych).
63. Stateczność ruchu naszego Świata - tj. określona droga, po której przemieszcza się nasza galaktyka.
64. Droga jego często Granicę przekracza - w określone wszechświatowe cykle raz jeden, raz inny Rękaw naszej galaktyki przecina Granica, tj. niewidzialną granicę między galaktykami, które znajdują się pod kontrolą Jasnych lub ciemnych mocy.
65. Wajtmary - Duże Niebieskie Rydwan Bogów.
66. Z Mroku zszedłszy - tj. z Gwiezdnych Systemów CiemnychŚwiatów.
67. Nieżyty i nieludzie i wszelkie biesy - istoty różnego rodzaju z Gwiezdnych Systemów CiemnychŚwiatów, które u Słowian były określane jednym słowem - Piekło.
68. Coby rozwój w Swardze wrócił - tj. przestrzegano Niebieskich Praw (praw universum) wspinaczki po Złotej Drodze rozwoju duchowego i Doskonałości.
69. Z różnych Gmachów Swarożego Kręgu - tj. z Gwiezdnych Systemów, które tworzą tak zwany Sławiano-Aryski Krąg złożony z 16 Sławiano-Aryjskich Gwiazdozbiorów.
70. Jaśni Bogowie - tj. Wyżsi Bogowie, Bogowie-Twórcy, Bogowie-Patroni, Bogowie-Zarządcy, Bogowie-Opiekunowie, Bogowie-Instruktorzy z Jasnych Światów Sławi i Prawi, zarządzający Swargą Najczystszą.
71. W ponury czas - takie przejściowe okresy zwano także: Nocą Swaroga w Sławiańskiej tradycji; albo Kali-Yuga w Aryjskiej i Indyjskiej tradycji.
72. W Asgardie na Iriju - tj. w mieście Bogów nad rzeką Irtysz, aktualnie w tym miejscu znajduje się współczesne miasto Omsk.
73. Dwudziewięć dni - t j. 18 dni, dwa pełne Sławiano-Aryjskie tygodnie, które składają się z 9 dni.
74. Rody Pradawnej Rasy - w głębokiej starożytności prapraszczurowie Przodków wielu dawnych Rodów Rasy przenieśli się z Ingardu na Midgard-Ziemię (planetę Ziemia). Z czasem, żyjący na Midgard-Ziemi zaczęli nazywać siebie Wielką Rasą, a wciąż żyjących na Ingard-Ziemi - Starą Rasą.
75. Sześć KręgówŻycia - 864 lat, gdyż na Krąg Życia składa się 144 lata.
76. Równowaga - w danym kontekście to słowo oznacza Harmonię.
77. Gmachy Kręgu Swa - 16 gwiazdozbiorów, które składają się na Swaroży Krąg.
78. Swastycznego - tj. czwartego Gmachu, który odpowiada gwiazdozbiorowiŁabędzia (w sławiańskiej tradycji).
79. Trójswastycznego - t j. dwunastego Gmachu, który odpowiada gwiazdozbiorowiŁosia (w sławiańskiej tradycji).
80. Żeby ich śladem nikt się nie skradał - tj. żeby nikt po kryjomu nie szedł ich tropem
81. Krynica - źródło, struga.
82. Czyste Światło - Inglia.
83. Na samym pograniczu - przy samej Granicy, na Granicy.
84. Rasa Światła Czystego - tj. biali ludzie, zachowujący Święty Pierwotny Ogień - Inglię.
85. Lela - najmniejsza z Księżyców, który wcześniej obiegał Ziemię.
86. Tarch - Bóg Tarch Pierunowicz, nazwany w narodach dającym Bogiem albo Dadźbogiem.
87. W tych Sieczach - w szrankach, w bojach, w bitwach.
88. Twierdza Arkolna - być może jest mowa o odkopanym obecnie na Południowym Uralu Arkaimie.
89. Skitja - od słowa Skit - Kraj Świętych osiedli i miast, później nazwę zmieniono na Scytia.
90. Tworzyli potwory - odprawiali stare Obrzędy gojące rany i tamujące krwotoki.
91. Dij - Naczelny Kapłan, Władca Mądrości, głowa Rady Kapłanów.
92. W dwa Tygodnie - po 18 dniach.
93. Arszyn - sławiańskia miara długości, odpowiada 71, 12 centymetra.
94. Piędź - sławiańskia miara długości, odpowiadać 17, 78 centymetra.
95. Jagody Śpiączki - malina. Jagodą Śpiączki albo niedźwiedzią jagodą, nazywano tak przez zamiłowanie niedźwiedzi do delektowania się tą maliną. Ponadto malinowy sok bardzo często nazywano niedźwiedzią krwią, którą polewano korzenie Pierunowego drzewa czyli dębu by mrówki zjadające słodki malinowy sok niszczyły wszystkie szkodniki, które gnieździły się w dębowej korze i korzeniach.
96. Pół miary - 53,34 cm. Miara, sławiańskia miara długości, odpowiadać 106, 68 centymetra. Połowa Miary odpowiada innej sławiańskiej mierze długości, która zwała się - Stopa.
97. Teby Bogom przynieśli wszelakie - ze wszystkich miejsc przynieśli dary wszystkim Jasnym Bogom bez wyjątku.
98. Swiatogor dał Radmirowi swoje całowanie - tj. duchowe pokrzepienie i Ojcowskie błogosławieństwo, którym Ojciec błogosławi swego syna broniącego swojego dawnego Rodu i dawnych Świątyń, którymi obdarzyli Jaśni Bogowie lub mądrzy Przodkowie.
99. Dobre słowo na drogę walczyć idącym - tj. dał swoje duchowe pokrzepienie i błogosławieństwo witeziom idącym na bitwę z wrogami.
100. Zasadzkowy schron - skryty punkt obserwacyjny.
101. Wyprawił - tj. zbudował, stworzył.
102. Przy Kamieniu - tj. obok dolmena.
103. Drawidia - tak w przeszłości Rasicze nazywali dawne Indie, od nazwy najliczniejszego narodu - Drawidów.
104. Wracała - po pierwszej h'Aryjskiej wyprawie do Drawidii (dawne Indie). Było to w Lato 2893 od Z.P.G.C. (2615 r. p.n.e.), zaś rozpoczęcie pierwszej h'Aryjskiej wyprawy do Drawidii wypadało w Lato 2817 (2692 r. p.n.e.).
105. Arimia - kraj ciemnoskórych (w porównaniu z przedstawicielami Rasy), tak w odległej przeszłości Rasicze zwali dawne Chiny.
106. Arimy - mieszkańcy dawnej Arimii. Arim - oznacza ciemnoskóry.
107. Bogowie bywali - stare chińskie podania i legendy także opowiadają o wizycie w Chinach w czasach starożytnych Bogów Mieszkańców nieba.
108. W kraju Podniebnym - to obrazowa nazwa, dla swojego kraju, do dziś używana przez mieszkańców Chin.
109. Władca - władca starożytnej Arimii nazywał się Aryman, tak jak władca carstwa nazywał się Car, a Księstwa - Kniaź (książę).
110. Postanowiwszy połaszczyć się na dzieła Rasy - tj. postanowił rozpętać zaborczą, rabunkową wojnę przeciwko Wielkiej Rasie. O tej wojnie opowiada dawna a-Westa (pierwsza Wiadomość). Nie należy mylić tej a-Westy ze zniekształconą Zend-Awestą w interpretacji Zaratustry (Zoroaster). Gdyż zniekształcił Starą Wiadomość i bitwę między Światłoskórymi (Rasiczami) i Ciemnoskórymi (Arimami), odbywającą się na Midgard-Ziemi (planecie Ziemia), przekształcił w Niebieską Bitwę między Światem a Ciemnością, gdzie BógŚwiatła Ahura-Mazda (Asur) zwycięża Ciemnego Boga Ahrimana (Aryman).
111. Wiatr Boży - obrazowa nazwa Wiatru Zmian, kiedy dobrobyt narodu zamienia się w jego upadek. Od tej obrazowej nazwy, pojawiła się starożytna chińska mądrość, że najcięższy czas to Czas Zmian.
112. Wielki Smok - jedna z obrazowych nazw Arimii (dawne Chiny). Do tej pory naród chiński mówi o sobie - naród Wielkiego Smoka. Na cześć Wielkiego Smoka organizowane są uroczyste festiwale. Z jaskrawych i wielokolorowych materiałów wykonywane są jego figury i wyobrażenia.
113. Wielki Smok został zwyciężony w bitwie, gdzie z Rasą Wielką bić się próbował - to wydarzenie zostało uwiecznione w historii starożytnej. Biały jeździec (Bóg, Witeź) rażący oszczepem (mieczem) smoka (pradawnego węża) umieszczany na freskach i płaskorzeźbach starych Kapiszczy (Chramów) i różnych budowlach Wielkiej Rasy. Rzeźby o tej tematyce wykonywano z kamienia, odlewano z metali szlachetnych i rzeźbione z różnych gatunków drzew. To zwycięstwo zostało utrwalone na Obrazach (ikonach) i wybite na monetach. Obecnie ten temat jest znany pod nazwą: Jerzy Zwycięzca rażący oszczepem smoka (węża).
114. Letni Krąg od nowa rodził się - Dzień równonocy jesiennej. W ten dzień Rasicze (Sławianie i Ariowie) obchodzą Nowolecie (nowy rok).
115. Aryman - władca Arimii.
116. Asur - z h'Aryjskiego As - Bógżyjący na Ziemi, Ur - zagospodarowana, rozkoszna ziemia. Asur - to tytuł Jasnego Kniazia ziemi Świętej Rasy. Później dało to podstawy starorosyjskiemu obrazowi wyrażenia: "АЗЪ ЕСМЬ ЦАРЬ", co oznaczało: A (As - Bóg)З (Ur - ziemia) Ъ (uczyniony, uznany) ЕС (wszystkim) МЬ (światem - społeczeństwem)ЦЕ (ce - to, ten) ЗАРЬ (Zorza - niosąca Światło) tj. "Bóg na Ziemi uznany przez całe społeczeństwo za nosiciela Światła".
117. Aryman i Asur nowy świat uczynili - tj. zawarli traktat pokojowy między dwoma prowadzącymi wojnę mocarstwami, Wielkim Smokiem (Aryman) i Wielką Rasą (Asur). To wydarzenie uwieczniono w kalendarzu odliczając upływ czasu od Stworzenia Świata (zawarcie pokoju) w Gwiezdnej Świątyni (nazwa roku na Kręgoleciu Czisłoboga). 22 września 2013 roku, w Święto Nowolecia (nowy rok), Starowiery-Inglingi będą obchodzić Lato 7521 od roku w którym nastąpiło to wydarzenie (Z.P.G.S. - Zawarcie Pokoju w Gwiezdnej Świątyni). Wcześniej, jeszcze trzysta parę lat wstecz, wszyscy Słowianie obchodzili ten Dzień Zwycięstwa w Nowolecie (Dzień Jesiennej Równonocy), póki imperator uzurpator Piotr I z Rodu Romanowów, w Lato 7208 nie zniósł tego święta, i nie wprowadził obcego (watykańskiego) kalendarza, w którym nakazano obchodzić Nowolecie zimą 1генваря (stycznia) roku 1700 od Narodzin Chrystusa.
118. Drawidy i Nagi - mieszkańcy Starożytnych Indii.
119. Kiedy nasi Przodkowie podarowali nim Wedy - Święte Teksty, które współcześnie znane są jako Indyjskie Wedy, pomimo, że wiele indyjskich oryginalnych źródeł, takich jak Purany, Mahabharata i inne opowiadają o tym, że Biali Nauczyciele (Riszy) przyszli zza północnych wysokich gór (Himalaje) przynieśli im Wedy i nową wedyjską Wierę (Hinduizm).
120. Odstąpili od czynów nieprzyzwoitych - tj. od krwawych ofiar z ludzi składanych Bogini Kali-Ma i Czarnym Smokom.
121. Poznawszy odwieczne Niebieskie Prawa - takich jak Prawo Karmy, Prawach Inkarnacji, Reinkarnacji i innych.
122. Pełne dobra Czyny - tj. pomoc wzajemna, kreatywność i twórczość.
123. Ciemny czas - Noc Swaroga w Sławiańskiej tradycji, Kali-Yuga w Aryjskiej albo Indyjskiej tradycji.
124. Po Bożych Prawach - tj. według Niebieskich Praw Jasnych Bogów.
125. Wdarli się w progi - naruszyli granice Białowodzia.
126. Nad h'Aryjskim morzem - koło jeziora Bajkał.
127. Siedem Kręgów - 112żołnierzy (jeden krąg - 16 żołnierzy).
128. Krody - pogrzebowe ogniska, na których odbywało się całopalenie ciał zmarłych by ich Czysta Dusza z dymem krody mogła lekko wznieść się ku Swardze Najczystszej.
129. Stypę zrobiwszy - tj. przeprowadzili wymagane w starym Prawie Wielkiej Rasy obrzędy pogrzebowe.
130. Trzydziewięć Witeziów - 27żołnierzy (3x po 9).
131. Za morzem leżące, na wschodzie Jariły - tj. na wschodzie od jeziora Bajkał.
132. Znaleźli - ujawnili, uzyskali.
133. Nie ujrzał - nie zobaczył, nie ujawnił.
